Świat gier komputerowych

 a psychika dziecka

  Świat gier komputerowych a psychika dziecka        Jeszcze nie tak dawno główną rozrywką dzieci były gry planszowe oraz zabawy z rówieśnikami na świeżym powietrzu. Dziś tę rozrywkę zastąpił komputer, który stał się powszechnym sposobem spędzania czasu wolnego. Psychika dzieci jest w większym stopniu podatna na wpływy, a osobowość dopiero się kształtuje. Warto więc poznać mechanizmy oddziaływania gier na sferę emocjonalno-społeczną człowieka oraz czynniki decydujące o ich negatywnym wpływie na zdrowie psychiczne młodych ludzi.

1. Zagrożenia.

IZOLACJA. Dzieci i młodzież grają na komputerze najczęściej samotnie. Podczas zabawy wchodzą w kontakt jedynie z urządzeniem, z wirtualną rzeczywistością gry oraz – ewentualnie – z innymi użytkownikami zalogowanymi w sieci. Kontakty te nie są jednak realne i z czasem mogą zastępować i wypierać prawdziwe, bezpośrednie interakcje. Dziecko nie rozwija w ten sposób swoim kompetencji społecznych, ma coraz większe trudności w kontaktach towarzyskich, nie radzi sobie w sytuacjach grupowych, czuje się społecznie zagubione i coraz bardziej wycofuje się z życia społecznego. BRAK KONTROLI. Korzystanie przez dzieci i młodzież z gier komputerowych jest najczęściej niekontrolowane. Rodzice zwykle nie potrafią na tyle dobrze obsługiwać komputera i gier, by być na bieżąco i orientować się w tym, z czym dziecko ma kontakt. Pochłonięci pracą i obowiązkami nie mają czasu na kontrolę aktywności swoich dzieci i organizowanie im innych, wymagających większego zaangażowania atrakcji. Gdy rodzice nie stawiają dziecku granic, nie kontrolują czasu spędzanego przed komputerem ani rodzaju wybieranych gier, w konsekwencji samo dziecko traci nad tym kontrolę. ZAWĘŻENIE ZAINTERESOWAŃ. Gdy dziecko angażuje się w gry komputerowe i poświęca na nie coraz więcej czasu, naturalną konsekwencją jest ograniczenie czasu spędzanego na rozwijaniu innych zainteresowań. Może to doprowadzić nawet do uzależnienia, wpływa też negatywnie na kształtowanie osobowości, której potrzebne są różnorodność oraz szeroka perspektywa zainteresowań i aktywności. AGRESJA. Treścią gier są często walka, agresja i przemoc. Wiele z nich polega na zabijaniu, brutalnym okaleczaniu, nieraz na stosowaniu wyrafinowanych tortur. Kontakt z takimi grami jest niebezpieczny, gdyż mechanizmy ich wpływu na psychikę dziecka są głębsze i silniejsze niż w przypadku np. oglądania scen przemocy w bajkach i filmach.

2. Jak rodzice mogą zapobiegać negatywnemu oddziaływaniu gier komputerowych?

• Należy dokładnie wiedzieć, w jakie gry grają dzieci, i zezwalać jedynie na gry dostosowane do wieku dziecka.
• Wybierając grę, trzeba zasięgnąć pełnej informacji na jej temat – zapytać sprzedawcę, wnikliwie przeczytać informacje na opakowaniu.
• Stworzyć w domu zasady dotyczące korzystania z gier np.:

- najpierw obowiązki, potem komputer, - granie na komputerze tylko wtedy, gdy rodzice są w domu, - ograniczony czas przeznaczony dziennie na telewizję i komputer (łącznie 1-2 godziny), - jasne określenie, które gry są akceptowane, a które niedozwolone i dlaczego.

• Rodzice muszą przekazywać dzieciom wzorce zachowań nieagresywnych i rozmawiać z nimi o tym, w jaki sposób przemoc zawarta w grach może wpływać na ich rozwój i funkcjonowanie. Zamiast tzw. gier – strzelanek powinni podsuwać dzieciom gry logiczne, edukacyjne, do nauki języków obcych, ortografii.
• Rodzice przede wszystkim muszą poświęcać dzieciom więcej czasu, angażować się we wspólne aktywności i zachęcać do innych form spędzania wolnego czasu – uprawiania sportu, uczestniczenia w lokalnych wydarzeniach kulturalnych, spotykania się z rówieśnikami itp.